domingo, febrero 21, 2010

CH'USPIMANTA WILLAKUY= FÁBULA DE UNA MOSCA


Una pequeña fue llevada a la ciudad, a casa de un pariente,
Huch’uy warmi erqentan ayllu sutiyuq wagiman pusasqa kasqa,

Creía que era huérfana y sentía que nadie la amaba,
Hinaspas erqeqa mana mama taytayoq yuyakuspa, waqchata rikukusqa,

buscaba sin casi saber afectos en casas vecinas y hermanos ajenos,
mana yachaspapas wak wasikunapin luyluykunata maskhaspapuni purisqa,

A pesar que aparentaba alegría en su interior era triste y solitaria.
Kusisqa rikukuspapas, ukhunpiqa llakisqa sapachallanmi rikukuran.

Un buen día caminando por verde y florido parque cerca a su morada,
Hoq p’unchaytaqmi wasi qayllanpi sumaq q’omer t’ikasapa inkillpi purishiaqtin,

en una rama de cantuta vio una mosca atrapada en la tela de una araña,
hoq qantu mallkipi uruq awayninpi mankukushiaq ch’uspita rikurparisqa,

cuanto más luchaba la pobrecilla con intención de desenmarañarse,
waqachachaqa cheqaqtapunis kuyukuchakuspa paskarikuyta munaspa


se enredaba aún más sintiéndose sentenciada a morir sin remedio.
astawan charwinakusqa mana aqey wañuyman hayratasqa rikukuspa.

La niña tomando una pequeño palito con cuidado libero a la mosquita,
Chaysi warmi erqeqa k’aspichawan munayllata ch’uspichata qespichisqa,

pero la mosca en lugar de irse volando, se transformo un una hada,
ichataqmi ch’uspi manan pharipusqachu, munay watuqman tukurparisqa.

La niña fascinada con la aparición la observa mientras el hada decía:
Warmi erqeqa oqarayaspas rikusqa munaq watukuyqtaqmi nisqa:

Sabía que eras bondadosa y por eso viene a cumplir tus deseos?
Sumaq sonqoyoq kasqaykita yachani, chaymi munsqayki ruwaq hamuni?

La niñita, pensó un momentito y luego le dijo muy de inmediato:
Warmi rqechataqmi osqaylla yuyayninpi kikillanpi kutichisqa:

Quiero ser felíz, pero muy felíz
Kusi kausayniyoq kayta munani, ichaqa aswan hatun sumaqkausayniyoq,

Muy bien, le dijo el hada, la ilumino con varita mágica y desapreció
Munay watuqtaqmi, ch’anchayninwan llamiyuspa osqaylla chinkapusqa

Al crecer la niña, no hubo nadie en el país más feliz que ella.
Warmi erqe sipas kaqtintaqmi, llaqtanpi aswan kusisqan kasqa.

Todo lo que deseaba se cumplía llegando a tener dos hijas,
Llapa munasqantan tariran hinaspa iskay ususiyoq ima kaspa.

Cuando la gente le pedía que les dijese el secreto de su felicidad,
Runaq tapukuran ima pakatan ruwanki kusidqa kausayni kanapaq nispa,

solamente sonreía y decía: “Escuché a un hada cuando era niña”.
as asiypi rimarispan wilalkuq “erqe kashiaqtiy hoq munay watukuqtan uyarirqani”.

Cuando agonizaba en su lecho de muerte, sus vecinos se reunieron
Paya kayninpi wañunayaypi kashiaqtintaqmi, wasimasinkuna huñukuranku

y le pidieron que divulgase el secreto de su felicidad antes de morir.
Manaraq wañunanpi tapuspanku imaynapin tarisqan kusi kausayninta .

Finalmente, la anciana les dijo: “Un hada me dijo, que cualquier persona
Hinaspas, Payachata willakusqa; Hoq munay watuqmi niwaran, mayqen runapas

Sea joven o viejo, rico o pobre, siempre me necesitaba.
wayna machupas, waqcha qhapaqpas ima ruwayniyta mañawakuwallanqas”.

Moraleja.
Hamut’ay

Continuamente ambicionamos las cosas y utilizamos al prójimo,
Pasaqmi imaymata nunanchis cheypaqtaqmi runamanta hap’ipakunchis,

cuando en realidad deberíamos disponer de las cosas y amar al prójimo.
Manan hinachu kanan imaymanakunatan saqena runamasinchista wayllunapaq.

1 comentario:

La Linterna de Aristóteles dijo...

¡Gracias por divulgar el quechua y por colgar esta historia!